Persoonlijk - Huis |
||||||||||||||||||
In februari 1999 zijn we van onze huurflat verhuisd naar ons eigen huis
in Zoetermeer. Eindelijk heb ik de mogelijkheid verbeteringen aan te
brengen die ik niet meer ongedaan moet te maken bij het verlaten van het huis. En dat heb ik geweten!! Ook de vorige bewoner had die vrijheid. Blijkbaar zijn er verschillende definities van ‘verbetering’. Toen ook in 1999 Bastiaan zich aankondigde, was er nog een extra noodzaak er een slaapkamer bij te maken op de zolder. Fase 1: Bewoonbaar maken:
Fase 2: De zolder: De zolder bestond uit twee ruimtes, gescheiden door een deur. De voorste ruimte was voorzien van een soort vliering, 'bereikbaar' via een keukentrapje en een luik in het plafond. De achterste ruimte bood plaats aan een rij kasten en aan de oude CV-ketel en geiser. Het plafond bestond hier uit schuine plastic 'schrootjes'.
In de nieuwe situatie moest hier ruimte zijn voor twee slaapkamers, een werkkamertje en naast de nieuwe Combi-CV ook voor een wasmachine en droger. Ook hadden we nu al voldoende 'rommel' om een volledige vliering met vaste FliZo-trap te rechtvaardigen. Dit betekende: alle oude betimmering verwijderen, muren bouwen, deuren maken, elektra aanleggen, vliering met trap maken, alles stukadoren, verven, vloeren egaliseren en vloerbedekking leggen. Dit alles onder het genot van de ongeveer 20 à 30 dozen 'waar we nog geen plek voor hadden'.... Het is gelukt! En, het is mooi geworden. Fase 3: De voor- en achter-tuin en de buitenboel: Met vier kinderen die steeds mobieler worden (lees: fietsen, fietsjes, step, tracktor, karretje, rolschaatsen) werd de bijkeuken al snel te klein
Fase 4: We zijn er nog niet: Op het verlanglijstje staan nu nog:
Fase X: ???: Tja. De meeste muurverf moet binnenkort toch echt opnieuw worden gedaan. En de plafonds. Eigenlijk moeten de dakramen aan de voorkant ook vervangen worden. En dan het parket... Het kan nog wel éventjes, maar dan... ............. |