.... wat was het probleem dan eigenlijk ??

De laatste twintig jaar hebben we verschillende slogans voorbij zien komen:

• Geen terminals meer, maar een Personal Computer voor iedere medewerker.
• Al die losse PC’s !, we moeten maar snel een LAN hebben.
• Flat-files is onbetrouwbaar. Data hoort in een Relationele database (en wel altijd in de derde normaal-vorm, ongeacht performance).
• Werken jullie nog niet met een 4-GL ??
• Wie nu nog data-based ontwerpt is verouderd. Bedrijven hebben processen, dus ontwerpen moet process-based.
• (en direct daarop volgend) Bedrijfsprocessen horen in een Work-Flow-Management systeem.
• Alle toepassingen moeten op korte termijn Client-Server gemaakt worden. (als het even kan met Distributed Databases)
• Herbruikbare componenten, building-blocks, Object-Oriented design. Oh, Oh, Oh, OO ...

Elk van deze leerstellingen vertegenwoordigt een vaak grote groep gelovigen. Deze kenmerken zich door een vaste overtuiging dat hun leer een definitieve oplossing brengt voor de meeste (zo niet alle) problemen. Zolang de hype duurt, is het niet van belang iemand te kennen die het daadwerkelijk 'gedaan' heeft. Belangrijker is het om er veel over gelezen of van gehoord te hebben. Het sterkt de overtuiging, om ten minste iemand te kennen, die iemand kent, die met iemand gesproken heeft, die iemand kent die er over heeft nagedacht. Cursussen en seminars zijn beruchte besmettingshaarden. De prijs van dit soort bijeenkomsten wordt welbewust zo gesteld, dat er naast het luiden van vele klokken absoluut geen tijd meer over kàn zijn om op klepels in te gaan.

De jongste hype heet verwebben. De voordelen zijn zó evident dat ze niet eens met verwebben te maken hoeven te hebben: Thin-Clients, Compagny-Java-Beans, Multi-tier, COM/DCOM of Corba, Platformonafhankelijkheid, XML, E-commerce om er maar een paar te noemen. Een vraag als 'Wat is dat allemaal?' toont onmiddellijk de ouderwetse domheid van de vrager aan. Even als: 'Wat biedt het allemaal, en wat zijn de nadelen?'. Om de ware gelovige tot minachtende verbijstering te drijven over zoveel WEB-lasterlijkheid is het voldoende te vragen: 'Ken jij een bedrijf waar dit is toegepast, en weet je welke winst het heeft opgeleverd?'

Met het voortschrijden van de tijd, zijn er twee ontwikkelingen waar te nemen die elkaar wederzijds beïnvloeden. De techniek schrijdt voort en biedt nieuwe oplossingsmogelijkheden (en beperkingen). Het inzicht in (bedrijfs-)processen schrijdt voort en biedt nieuwe of andere wensen en eisen (functionaliteit). Ontwerpers van gebouwen laten zich (gelukkig) niet leiden door het verschijnen van nieuwe bouwmaterialen, maar door de gewenste functionaliteit (bijv. aantal verdiepingen). Ergens in het verleden kwam het gebruik van gipsblokken in zwang. Gelukkig zijn niet alle kantoor-torens daar toen direct mee gebouwd!

Mocht je gevraagd worden 'hoeveel dagen je nodig hebt om applicatie ABC te verwebben', of 'hoe lang het duurt om de nieuwe applicatie XYZ, web-based te realiseren', bedenk dan dat je een echte true-believer bent tegengekomen. Wees een beetje aardig voor ’m! Maar probeer hem wel duidelijk te maken dat het nuttig is de volgende twee hordes te nemen:

Vraag 1. Wat is de gewenste (additionele) functionaliteit. Wat wil je eigenlijk? Welk probleem wil je oplossen? Welke betrouwbaarheidseisen, beveiligingseisen, performance-eisen, en meer van dat soort randvoorwaarden spelen er? Wat heb je al aan bestaande systemen en oplossingen liggen, waarmee deze nieuwe toepassing moet samen werken? Wat kost het je als je niets doet? Kortom een gedegen functionele specificatie.

Vraag 2. Welke infrastructuur (hardware, software, ontwikkel-tools, methoden, technieken) zou deze functionaliteit kúnnen implementeren èn Wat zijn de voor en nadelen, sterktes en zwaktes, kosten en baten van elk van die oplossingen?

Het lijkt triviaal, maar dat is het dan ook. Bedenk dat iets wat 'vlak voor je voeten ligt, eenvoudig over het hoofd wordt gezien'. Voor vaak voorkomende fouten bedachten onze voorouders destijds spreekwoorden: 'Denk aleer gij doende zijt en doende denk dan nog'. Kortom: Zet 'Web-based' in een historisch perspectief. Als je echt voorop wilt lopen, dan anticipeer je nu al op de tijd (die over een jaar of twee, drie zéker komt!!) waarin men 'er weer een beetje op terug komt' om alles en iedereen te verwebben. En help de overtuigd volgelingen, met geduld en begrip, voorzichtig te landen in de Real-Reality.